Poradnik Data Responder

Data processing formula editor

Badanie doświadczeń klienta z wykorzystaniem CSAT, CES i NPS

Dowiedz się, czym różnią się CSAT, CES i NPS, kiedy stosować każdy z nich i jak mierzyć doświadczenia klienta w sposób, który prowadzi do decyzji.

Udostępnij

Badanie doświadczeń klienta: po co mierzyć i co tak naprawdę mierzymy?

Badanie doświadczeń i opinii klienta ma sens tylko wtedy, gdy pomaga odpowiedzieć na dwa pytania:

  • co działa, a co nie działa w konkretnych punktach styku,
  • co poprawić, żeby zmienić zachowanie klienta (powrót, zakup, polecenie, mniej reklamacji).


W praktyce najczęściej używa się trzech prostych wskaźników: CSAT, CES i NPS. Każdy z nich ma inne zastosowanie i inne pułapki.


CSAT – satysfakcja z konkretnego doświadczenia

CSAT (Customer Satisfaction Score) mierzy zadowolenie z konkretnej interakcji lub etapu. Najczęściej to proste pytanie typu:

  • „Jak oceniasz swoją satysfakcję z…?”


z odpowiedzią na skali (np. 1–5 lub 1–10).

Kiedy CSAT ma sens:

  • po zakończonej usłudze lub wizycie,
  • po kontakcie z obsługą,
  • po dostawie, realizacji zamówienia, wizycie u specjalisty,
  • gdy chcesz porównać jakość między lokalizacjami lub zespołami.


Przykłady pytań CSAT:

  • „Jak oceniasz dzisiejszą wizytę?”
  • „Na ile jesteś zadowolony z obsługi?”
  • „Jak oceniasz jakość usługi, którą dziś otrzymałeś?”


Pułapka CSAT:
CSAT jest wrażliwy na kontekst i oczekiwania. Ta sama usługa może dostać inne oceny w zależności od ceny, pory dnia, obłożenia czy „nastroju” klienta. Bez segmentacji CSAT łatwo zamienia się w losową średnią.


CES – wysiłek klienta: czy było łatwo, czy trzeba było się męczyć?

CES (Customer Effort Score) mierzy, ile wysiłku kosztowało klienta załatwienie sprawy. Najczęściej pytasz o łatwość/trudność:

  • „Na ile łatwo było…?”
  • „Ile wysiłku wymagało…?”


Kiedy CES ma największą wartość:

  • w obsłudze posprzedażowej i support (reklamacje, zwroty, zgłoszenia),
  • w procesach, gdzie liczy się płynność (rejestracja, onboarding, płatność),
  • tam, gdzie klienci porzucają proces (np. formularz, zapis, checkout).


Przykłady pytań CES:

  • „Na ile łatwo było rozwiązać Twój problem?”
  • „Ile wysiłku wymagało umówienie wizyty?”
  • „Na ile łatwo było znaleźć potrzebne informacje?”


Dlaczego CES bywa mocniejszy niż CSAT:
wysiłek często silnie wpływa na frustrację i odejścia. Klient może być „w miarę zadowolony”, ale jeśli coś było męczące, następnym razem wybierze konkurencję.


NPS – skłonność do polecenia, ale nie „jakość tu i teraz”

NPS (Net Promoter Score) mierzy deklarowaną skłonność do polecenia:

  • „Na ile prawdopodobne jest, że polecisz nas znajomym?” (0–10)


NPS jest popularny, ale często źle używany.

Kiedy NPS ma sens:

  • gdy mierzysz relację z marką w dłuższym horyzoncie,
  • gdy klient ma już wystarczająco dużo doświadczeń (nie po pierwszym kontakcie),
  • gdy chcesz mieć wskaźnik „strategiczny” do porównań w czasie.


Pułapki NPS:

  • to nie jest wskaźnik pojedynczego touchpointu (często jest zbyt ogólny),
  • jest wrażliwy na branżę, cenę i oczekiwania (porównania między branżami bywają bez sensu),
  • sam NPS nie mówi „co poprawić” – do tego potrzebujesz driverów i pytań uzupełniających.


Dlatego NPS bez kontekstu i bez pytań „dlaczego?” bywa tylko liczbą do raportu.


Jak wybrać wskaźnik? Proste kryteria stosowania

Zamiast wybierać „najpopularniejszy”, dobieraj wskaźnik do celu i momentu w Customer Journey.

Wybierz CSAT, jeśli:

  • chcesz ocenić jakość konkretnej usługi lub wizyty,
  • zależy Ci na porównaniu touchpointów, lokalizacji lub zespołów,
  • chcesz szybko wykrywać spadki jakości.


Wybierz CES, jeśli:

  • problemem są porzucenia, reklamacje, frustracja, „tarcie” w procesie,
  • klienci mówią „to było męczące” lub „za dużo kroków”,
  • chcesz poprawiać procesy, a nie tylko „wrażenie”.


Wybierz NPS, jeśli:

  • mierzysz relację długoterminową i lojalność,
  • klient ma już historię doświadczeń z firmą,
  • potrzebujesz stabilnego wskaźnika trendu w czasie.


W dojrzałym podejściu te wskaźniki się nie wykluczają – one się uzupełniają.


Przykład: jak to może wyglądać w praktyce (kawiarnia / klub / usługa)

Załóżmy prostą Customer Journey: wizyta → realizacja usługi → zakończenie → relacja.

Możesz zastosować:

  • CSAT po wizycie (ogólna satysfakcja z doświadczenia),
  • CES po kontakcie z obsługą lub rozwiązaniu problemu (ile wysiłku to kosztowało),
  • NPS cyklicznie (np. raz na 30–90 dni) dla stałych klientów, by mierzyć trend lojalności.


Do każdego wskaźnika warto dodać krótkie pytanie otwarte:

  • „Co najbardziej wpłynęło na Twoją ocenę?”


bo to skraca drogę od wyniku do działań.


Jak wspiera to Data Responder?

Data Responder pozwala osadzić pomiar w kontekście, co jest kluczowe dla sensownych wskaźników:

  • przypisujesz pomiar do touchpointu w Customer Journey,
  • zbierasz feedback różnymi kanałami (formularz, QR, terminal),
  • segmentujesz wyniki (czas, miejsce, kanał, dodatkowe parametry),
  • łączysz wskaźniki z driverami CX, żeby wiedzieć dlaczego wynik wygląda tak, a nie inaczej.


Dzięki temu CSAT/CES/NPS nie są „ankietą dla ankiety”, tylko elementem mapy pomiarów i decyzji.


Wnioski

CSAT, CES i NPS to proste wskaźniki, ale każdy mierzy coś innego:

  • CSAT – satysfakcję z konkretnego doświadczenia,
  • CES – wysiłek i tarcie w procesie,
  • NPS – relację i skłonność do polecenia w dłuższym horyzoncie.


Jeśli chcesz, żeby te miary prowadziły do działań:

  • dobieraj wskaźnik do celu i touchpointu,
  • dodawaj kontekst (czas, miejsce, kanał),
  • nie opieraj się na samej średniej – segmentuj,
  • łącz wyniki z driverami, żeby rozumieć „dlaczego”.


Wtedy badanie doświadczeń przestaje być „zbieraniem opinii”, a staje się narzędziem poprawy jakości.

Time to hear from customers

Start collecting feedback in minutes.

Free Basic plan with 14 days of full Standard access, no credit card required.